Η ανύπαρκτη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής στη Χίο έχει το θράσος και να απειλεί ζωές…

Ανακοινωση ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Χίου

Ανύπαρκτη στο νησί από κάθε άποψη αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική που εφαρμόζεται, πλήρως απούσα σε κάθε απεργία, ανύπαρκτη σε κάθε διεκδίκηση και διαμαρτυρία απέναντι στις κυβερνήσεις των μνημονίων και τους εκπροσώπους της. Η ναζιστική συμμορία πολύ γρήγορα φαίνεται πως ξέχασε τους “προδότες πολιτικούς” τους οποίους “θα έδερνε”, όπως λίγο πριν μπει στη βουλή τους αποκαλούσε και ισχυριζόταν, λαϊκίζοντας αισχρά για τα ψηφαλάκια και τη συναίνεση μέρους της αγανακτισμένης και απελπισμένης κοινωνίας.

Ανακοίνωση Ε.Α.Α.Κ.για την εισβολή των δυνάμεων καταστολής στο Κάτω Πολυτεχνείο

Το έργο της κυβέρνησης για δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας για τον αγωνιζόμενο λαό συνεχίζεται ακόμα και καταμεσής του Αυγούστου, προσπαθώντας να σπείρουν το φόβο σε όποιων αντιστέκεται στην μνημονιακή πολιτική. Άλλη μια κίνηση επίδειξης αυταρχισμού έρχεται να προστεθεί σε αυτές του προηγούμενου διαστήματος. Αποδεικνύεται έτσι και πάλι, ότι απουσία οποιασδήποτε λαϊκής συναίνεσης για τα νέα μέτρα που ετοιμάζουν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, είναι απαραίτητο συστατικό η επιστράτευση πρακτικών χουντικής εμπνεύσεως για την καταστολή του λαϊκού κινήματος.

Οι ζωές μας αξίζουν περισσότερο από τα μνημόνιά τους

Ένα ευρώ και σαράντα λεπτά. Τόσο αξίζει η ζωή μας για την κοινωνία που ονειρεύονται οι «υπεύθυνοι» εντολοδόχοι και εφαρμοστές των μνημονιακών πολιτικών. Ας μη γελιούνται όμως. Έχουν ακέραια την ηθική και πολιτική ευθύνη και για τον 19χρονο Θανάση Καναούτη, τον άνεργο που έχασε τη ζωή του  πέφτοντας έξω από  τρόλεϊ σε κίνηση, γιατί δεν είχε εισιτήριο! 

Νίκη για τον Στέφανο Γκουλιώνη και το λαϊκό κίνημα!

Ο δάσκαλος που είχε το σθένος να σταθεί απέναντι στις δυνάμεις καταστολής, στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια σε κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ που έγιναν στις 25 Μαρτίου 2012, ο Στέφανος Γκουλιώνης, αθωώθηκε από τις άδικες, συκοφαντικές και καταδιωκτικές κατηγορίες που του φόρτωσε η αστυνομία.

Στήριξη Ομπάμα σε Σαμαρά για να συνεχίσει την πολιτική της κοινωνικής καταστροφής

Οι δεσμεύσεις Σαμαρά στον πρόεδρο των ΗΠΑ ξεπερνούν τους «yes man» και την παλιάς κοπής υποτέλεια. Πίσω από τις γενικόλογες και γεμάτες υποκρισία δηλώσεις του τύπου «δεν είναι λύση η λιτότητα», υπάρχει η «αποφασιστική προώθηση» των καταστροφικών «αναγκαίων μεταρρυθμίσεων», για την οποία μίλησαν τόσο ο Ομπάμα όσο και ο Σαμαράς.

Κυβέρνηση και αστικά ΜΜΕ υπερπροβάλλουν την τοποθέτηση του Ομπάμα «κατά της λιτότητας», ενώ είναι το ΔΝΤ, στο οποίο οι ΗΠΑ παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, που έχει επιβάλλει μαζί με την ΕΕ όχι απλά «λιτότητα» αλλά ένα συνολικό σφαγείο των εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Ταυτόχρονα, ο Σαμαράς με τις εμφυλιοπολεμικές αναφορές του για την «ιστορική συμπόρευση με τις ΗΠΑ» και τις «μάχες για ευγενείς σκοπούς», που παραπέμπουν στον Εμφύλιο, την Κορέα, τον πόλεμο του Κόλπου και τη Λιβύη, διεκδικεί το ρόλο του ενωματάρχη στην περιοχή. Ακολουθεί επικίνδυνους δρόμους δίνοντας στήριξη στα νέα πολεμικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, το Ιράκ και το Ιράν, την Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια και βεβαίως την Κύπρο, για την οποία προαναγγέλθηκε νέο σχέδιο Ανάν.

Ο Σαμαράς εκθείασε το ρόλο των ΗΠΑ στην καταστολή κινημάτων και στην πραγματικότητα, αντί για την ανεργία έβαλε άλλα στην «πρώτη γραμμή ενδιαφέροντος»: το κυνήγι των μεταναστών χωρίς χαρτιά και την καταστολή των λαϊκών εξεγέρσεων.

Επίσης, πήρε τα εύσημα για το ρόλο που έπαιξε η κυβέρνησή του στην ανακατανομή της ενεργειακής πίτας και ουσιαστικά, έβαλε τις ΗΠΑ στο παιχνίδι, υποσχόμενος ιδιαίτερη προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων στο εξάμηνο προεδρίας της Ελλάδας στην Ε.Ε.

Επιστρέφοντας ο πρωθυπουργός των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα φέρει εγγυήσεις και στήριξη των ΗΠΑ μόνο για να συνεχίσει την εξοντωτική πολιτική που εφαρμόζει και τίποτα παραπάνω. Την πολιτική που ούτως ή άλλως γεννήθηκε στις ΗΠΑ και έχει οδηγήσει τον καπιταλισμό σε μια από τις χειρότερες κρίσεις του. Το δίλημμα δεν είναι «ΗΠΑ ή Γερμανία», δημοσιονομική πειθαρχία και υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων με «γερμανική λιτότητα ή αμερικανικές πριμοδοτήσεις στο κεφάλαιο». Ο λαός δεν μπορεί να διαλέγει αφεντάδες, ούτε παραλλαγές του ίδιου δρόμου προς την βαρβαρότητα.

Η ελπίδα δεν είναι στο «χάδι» και τις «εγγυήσεις» των ΗΠΑ που θα τις δούμε σίγουρα στα προεκλογικά σποτάκια της ΝΔ, αλλά στον πολιτικό αγώνα των εργαζόμενων που θα ανατρέψει την αντιλαϊκή επιδρομή και την κυβέρνηση. Στην ικανοποίηση των ζωτικών αιτημάτων εργαζομένων και ανέργων, με άμεση διαγραφή του χρέους, έξοδο από ευρώ και ΕΕ, αντικαπιταλιστική ανατροπή.

Πρωτογενές πλεόνασμα: Μια αιματηρή στόχευση με αταίριαστους υποστηρικτές

Παναγιώτης Μαυροειδής

Οι φιλοδοξίες του καταγέλαστου success story της κυβέρνησης,περιορίζονται όλο και πιο καθαρά πλέον στην επίτευξη ''πρωτογενούς πλεονάσματος''. Αυτός είναι ο νέος ''εθνικός στόχος'' κατά τον Στουρνάρα. Αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δήλωνε πρόσφατα: ''για εμάς ο κορυφαίος στόχος είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος (...) Όχι γιατί μας το επέβαλλαν κάποιοι τρίτοι αλλά γιατί αυτός ο στόχος μας επιτρέπει να έχουμε περιθώρια ευελιξίας. Μας απαλλάσσει από την ανάγκη να ζητάμε κάθε τόσο δανεικά, όταν θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα και μας επιτρέπει επιτέλους όλες οι προσπάθειες μας να συγκεντρωθούν στο μεγάλο ζητούμενο που είναι η Ανάπτυξη.

ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όπως ΔΗΜΑΡ: Αποχαιρετισμός στην αριστερά της ήττας [του Πάνου Δαμέλου]

Αυτό το κείμενο μάλλον θα δυσαρεστήσει αρκετούς, αλλά μερικές φορές χρειάζεται να γινόμαστε και δυσάρεστοι. Ξεκαθαρίζω από την αρχή, επειδή σίγουρα θα φανεί σε πολλούς έτσι, ότι δεν πρόκειται για ένα κείμενο «ενδοαριστερού εμφυλίου», άλλη μία επίθεση αριστερού προς ένα άλλο κομμάτι της αριστεράς, αλλά ένα κείμενο-κάλεσμα για τη διαφύλαξη και την επιβίωση της αριστεράς. Και αυτό επειδή η θέση που υποστηρίζω είναι ότι…